Ας κάνουμε μία βόλτα στο χρόνο, σαν σήμερα πριν από 16 χρόνια.
Ήταν Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2000, μία μέρα μετά τα επίσημα εγκαίνια του Μετρό. Η πρώτη κανονική μέρα λειτουργίας και η κυβέρνηση επιτρέπει τη μετακίνηση χωρίς εισιτήριο για να γνωρίσουν οι Αθηναίοι το μέσο που θα αλλάξει τις μετακινήσεις τους προς το καλύτερο.
Οι αρχικές επιφυλάξεις ή ακόμα και ο φόβος πολλών («ποιος φυσιολογικός άνθρωπος θα θέλει να κατεβαίνει κάθε μέρα τόσα μέτρα κάτω από τη γή;») δίνουν τη θέση τους στο θαυμασμό. Οι σταθμοί φαίνονται πεντακάθαροι και μοντέρνοι, αλλά ποιος ξέρει για πόσο καιρό θα παραμείνουν σε καλή κατάσταση… Σε όλα τα σημεία πάντως υπάρχουν κάμερες και ειδικοί φρουροί περιπολούν στις αποβάθρες. Φαίνεται πως έχει δοθεί βάρος στην ασφάλεια.
Οι συρμοί του μετρό μοιάζουν με αυτούς του ηλεκτρικού αλλά είναι πολύ πιο γρήγοροι! Σε λίγα μόλις λεπτά έχεις διανύσει όλο το μήκος της γραμμής. Η γραμμή 2, η κόκκινη γραμμή, ξεκινάει από τα Σεπόλια και φτάνει ως το Σύνταγμα. Μέχρι το τέλος της χρονιάς θα παραδοθεί σε λειτουργία και η επέκταση ως τη Δάφνη. Η γραμμή 3, χρώματος μπλε, ξεκινάει από το Πεντάγωνο και φτάνει και αυτή στο Σύνταγμα. Ως τους Ολυμπιακούς θα λειτουργήσουν οι επεκτάσεις προς το Μοναστηράκι και προς το Αεροδρόμιο.
Το Σύνταγμα φαίνεται πως είναι ο προορισμός όλων όσων μπήκαν στο Μετρό σήμερα. Στις αποβάθρες επικρατεί το αδιαχώρητο, το ίδιο και στα υπόλοιπα επίπεδα του σταθμού. Ο σταθμός είναι τεράστιος, ο μεγαλύτερος από όλους. Στο πρώτο επίπεδο έχει δημιουργηθεί ένα μουσείο με ευρήματα από τις αρχαιολογικές ανασκαφές στην περιοχή του Συντάγματος. Το πιο εντυπωσιακό όλων είναι η τεράστια αρχαιολογική τομή στο δυτικό τμήμα του σταθμού η οποία περιλαμβάνει στρώματα του εδάφους από διαφορετικούς αιώνες. Η περιοχή υπήρξε και νεκροταφείο κατά το παρελθόν και ένας αρχαίος Αθηναίος που αναπαύεται πίσω από τη γυάλινη βιτρίνα είναι μάλλον το δημοφιλέστερο εύρημα. Λογικά σε λίγα χρόνια οι μόνοι που θα επισκέπτονται αυτό το τμήμα του σταθμού θα είναι οι τουρίστες κάθε καλοκαίρι.
Από τα μεγάφωνα του σταθμού ακούγεται πως απαγορεύεται το κάπνισμα και η κατανάλωση φαγητών και ποτών, ένα μάλλον αυστηρό μήνυμα δεδομένου ότι βρισκόμαστε στην Αθήνα και όχι στις Βρυξέλλες. Θα σεβαστούν οι Αθηναίοι το νέο μέσο ή η εικόνα του θα χειροτερέψει καθώς περνάει ο καιρός; Οι εργαζόμενοι στο μετρό πάντως δείχνουν να συμπεριφέρονται με επαγγελματισμό, κάτι που δεν βλέπεις συχνά στο ελληνικό δημόσιο εν έτει 2000.
Ίσως τελικά το μετρό να φέρει μια μικρή επανάσταση στην Αθήνα. Όχι μόνο στις μετακινήσεις αλλά και στον τρόπο με τον οποίο οι Αθηναίοι αντιμετωπίζουν το δημόσιο χώρο και τις απαιτήσεις που έχουν από αυτό.
