- Πρόκειται για μία δράση που προφανώς αποφασίστηκε από άτομα που δεν χρησιμοποιούν ποτέ τα λεωφορεία.
- Κανείς δεν ρώτησε τους επιβάτες για το αν ενδιαφέρονται να ακούν υποχρεωτικά μουσική όσες ώρες της εβδομάδες περνάνε μέσα στα λεωφορεία. Όσοι θέλουν μουσική, ακούν ήδη από μόνοι τους.
- Κανείς δεν ρώτησε τους εργαζόμενους-οδηγούς της ΟΣΥ αν θέλουν να ακούν μουσική υποχρεωτικά καθόλη τη διάρκεια της εργασίας τους.
- Δεν διερευνήθηκε το κατά πόσο το σύστημα της τηλεματικής μπορεί να παίζει μουσική συνεχώς, τουλάχιστον χωρίς την αγορά και εγκατάσταση πρόσθετου εξοπλισμού.
- Δεν έχει υπάρξει πρόβλεψη για τις εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ που ο ΟΑΣΑ θα πρέπει να πληρώνει κάθε χρόνο στην ΑΕΠΙ για τα πνευματικά δικαιώματα της μουσικής που θα ακούγεται στα λεωφορεία.
- Αντί τουλάχιστον η επιλογή της μουσική να γίνει χωρίς επιπλέον κόστος από άτομα που ήδη εργάζονται για τον ΟΑΣΑ/ΟΣΥ ή από κάποιο καλλιτέχνη αφιλοκερδώς, προτιμήθηκε να γίνει απευθείας ανάθεση του έργου σε εξωτερικό συνεργάτη-στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ.
- Δεν είναι λαϊκισμός να αναφέρεις ότι με τα λεφτά που θα δοθούν για την μουσική εντός των λεωφορείων θα μπορούσαν να αγοράζονται μέχρι και καινούρια λεωφορεία κάθε χρόνο, ειδικά τη στιγμή που η ανάγκη για καινούρια λεωφορεία είναι απελπιστική.
- Η υποχρεωτική ακρόαση προεπιλεγμένης μουσικής μέσα στα λεωφορεία σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί πολιτιστική δράση. Φαίνεται ότι ο εμπνευστής της, εκτός από άσχετος όσον αφορά τις αστικές συγκοινωνίες είναι άσχετος και όσον αφορά τον πολιτισμό.
- Το όλο εγχείρημα είναι καταδικασμένο -αργά ή γρήγορα- να αποτύχει και έτσι κάποια στιγμή θα κλαίμε για τα λεφτά που σπαταλήθηκαν για αυτό.
- Το να υποχρεώνεις όλους τους εργαζόμενους που πηγαίνουν στην δουλειά τους κάθε πρωί με τα λεωφορεία να ακούν συγκεκριμένη μουσική – επιλεγμένη από στέλεχος του κόμματος, (μήπως ακολουθήσουν μελλοντικά και συγκεκριμένοι ραδιοφωνικοί σταθμοί;) δεν είναι και ότι πιο δημοκρατικό μπορεί να φανταστεί κανείς.
Τις τελευταίες δεκαετίες διάφορες “ειδικές περιπτώσεις” έχουν περάσει από την καρέκλα του υπουργού Μεταφορών, αλλά η τωρινή περίπτωση του υπουργού Σπίρτζη έχει φτάσει σε άλλο επίπεδο. Σε μία περίοδο που οι συγκοινωνίες της Αθήνας κυριολεκτικά καταρρέουν, το έργο του υπουργού είναι μηδαμινό.
Τα μόνα έργα που (θα ήθελε να) έχει να επιδείξει ο υπουργός που κλαίει όταν υπογράφει ιδιωτικοποιήσεις είναι η τηλεματική (ακόμα υπολειτουργεί) και το ηλεκτρονικό εισιτήριο (περιμένουμε…) αμφότερα έργα προηγούμενων κυβερνήσεων, το λεωφορείο των αστέγων (δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ), και η τωρινή φαεινή ιδέα για ακρόαση μουσικής μέσα σε λεωφορεία και τρόλεϊ. (Ο ίδιος ο υπουργός θα πρόσθετε την αποκάλυψη της απάτης με τα εισιτήρια στην ΣΤΑΣΥ -πρέπει όμως να χειροκροτήσουμε το γεγονός ότι οι νέες διοικήσεις αποφάσισαν στη συγκεκριμένη περίπτωση να ακολουθήσουν τη νομιμότητα όταν την αγνοούν σε άλλες; )
Το θέμα της μουσικής μέσα στα Λεωφορεία προσφέρεται βέβαια και για πλάκα (και από εμάς) και δεν έχει αντιμετωπιστεί ακόμα με τη σοβαρότητα που του αρμόζει. Πρόκειται για μία πρωτοφανή και ανούσια σπατάλη, ακόμα και αν τα οικονομικά των συγκοινωνιών ευημερούσαν, που στην περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στην αντιπολίτευση θα είχε 100% καταγγείλει.
Το γιατί είναι μία κακή ιδέα μπορεί να συνοψιστεί κάπως έτσι:
Όταν βλέπεις λοιπόν τον υπουργό Σπίρτζη να προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, το αποτέλεσμα είναι εντελώς κωμικοτραγικό. Τα παρακάτω από συνέντευξη του υπουργού την περασμένη Παρασκευή στο ραδιοφωνικό σταθμό Real και τη δημοσιογράφο Κάτια Μακρή (με κόκκινο χρώμα τα δικά μας σχόλια):
Κ. ΜΑΚΡΗ: […] ακόμη και σήμερα δέχομαι μηνύματα κ. Σπίρτζη και δεν μπορώ να μην σας το ρωτήσω. Δεν είναι πολύ σημαντικό, αλλά είναι ενδεικτικό θέμα της ελληνικής πραγματικότητας, βλέπω το μήνυμα του Χρήστου λέει «Καλημέρα κα Μακρή και με επιμελημένη μουσική στα λεωφορεία θα έχουμε δικαίωμα στο όνειρο!». Δεν μπορώ για ένα θέμα που έχει γίνει viral να μην σας ρωτήσω. [Και εμείς στην πλάκα το πήραμε αρχικά αλλά το θέμα είναι πολύ σοβαρό]
Αυτό που έλειπε από τα λεωφορεία ήταν η μουσική επιμελήτρια κ. Υπουργέ;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Κάνετε πολλές λογικές υπερβάσεις κα Μακρή.
Κ. ΜΑΚΡΗ: Εγώ μια ερώτηση κάνω!
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Ναι, κατ’ αρχάς για το συγκεκριμένο θέμα επειδή ασχολήθηκα και ρώτησα τη Διοίκηση του ΟΑΣΑ κατ’ αρχάς επικοινωνήθηκε ότι υπάρχουν μισθοί 4.000 το μήνα … [πουθενά δεν γράφτηκε κάτι τέτοιο]
Κ. ΜΑΚΡΗ: Όχι είναι για το δίμηνο τα 3.900 έχω μπροστά μου την απόφαση.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Είναι για το τρίμηνο τα 3.900 που καθαρά είναι κάτω από 1.000 €.
Κ. ΜΑΚΡΗ: Μάλιστα όσο και να είναι τέλος πάντων.
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Όχι, δεν είναι «όσο και να είναι», δεν είναι το ίδιο να παίρνει ένας άνθρωπος με διπλώματα, περγαμηνές για να ετοιμάσει ένα συγκεκριμένο project 800 € και 4.000, δεν είναι το ίδιο. [Μάλιστα. Η κυβέρνηση που έχει για υπουργό Παιδείας έναν πολιτικό που δεν κατάφερε να τελειώσει το πανεπιστήμιο θεωρεί ότι το να έχει «διπλώματα» και «περγαμηνές» μία dj είναι εξόχως σημαντικό ζήτημα]
Κ. ΜΑΚΡΗ: Λέει: «… Η διάρκεια του έργου ορίζεται από 1/10/2016 ως έως 30/12/2016 και το κόστος των υπηρεσιών έχει οριστεί στα 3.900».
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Πολύ ωραία, εκεί λοιπόν πρέπει να γίνει μια προετοιμασία, αυτό είναι μια πολιτική στις αστικές συγκοινωνίες γενικότερα, που πρέπει στην καθημερινότητα του πολίτη να εισάγουμε πολιτιστικές δράσεις, [Το να θεωρείς ότι η μουσική στα λεωφορεία είναι πολιτιστική δράση είναι σαν να πιστεύεις ότι γυμνάζεσαι επειδή καθημερινά ανεβαίνεις στον πρώτο όροφο με τις σκάλες] όχι μόνο στα λεωφορεία, στους σταθμούς του Μετρό και όπου αλλού μπορούμε.
Αν εσείς αυτό το θεωρείτε πολυτέλεια … [Φυσικά ο πολιτισμός είναι «ιερή αγελάδα», ποτέ πολυτέλεια]
Κ. ΜΑΚΡΗ: Ναι το θεωρώ κ. Υπουργέ σας το λέω ευθέως, αφού με ρωτάτε δηλαδή σας το λέω. Όταν έχεις τόσα ακινητοποιημένα λεωφορεία, όταν έχεις λεωφορεία τα οποία κρέμεται ο προφυλακτήρας τους, δεν παίρνεις το έντεχνο και κλασικό ρεπερτόριο για τα λεωφορεία και τα τρόλεϊ. Παίρνεις κανένα προφυλακτήρα!
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Εδώ θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω, διότι το ένα που λέτε κάνει μερικά εκατομμύρια [Λεφτά για προφυλακτήρες δεν έχουμε, πάρτε μουσική που είναι φθηνότερη] και βρήκαμε λεωφορεία πολύ περισσότερα ακινητοποιημένα και παρ’ ότι έλεγαν ότι «καταστρέφονται οι αστικές συγκοινωνίες, δεν θα έχουμε λεωφορεία να κινηθούμε, δεν έχουν πετρέλαιο», δεν έχουμε κι εγώ δεν ξέρω τι δεν έχουμε, τελικά δεν έγινε τίποτε τέτοιο. [Θρίαμβος! Κυκλοφορούν ακόμα λεωφορεία στους δρόμους!] Ίσα – ίσα που κυκλοφορούν περισσότερα λεωφορεία [σήμερα κυκλοφορούν περισσότερα λεωφορεία; κάποιος βρίσκεται στον κόσμο του], αλλά δεν είναι καθόλου πολυτέλεια στα λεωφορεία, στο τραμ, στους σταθμούς του Μετρό, νέοι καλλιτέχνες να έρχονται σε επαφή με το κοινό και να δίνουν στην καθημερινότητά μας μια άλλη νότα και παιδεία σε όσους περνάνε. [γιατί; νέοι καλλιτέχνες της κλασικής και της έντεχνης μουσικής θα παίζουν ζωντανά μέσα σε λεωφορεία;]
Κ. ΜΑΚΡΗ: Κύριε Υπουργέ, με το χέρι στην καρδιά επειδή γνωριζόμαστε, αν εσείς το ακούγατε πριν αυτό ότι θα προσληφθεί μουσική επιμελήτρια για τα λεωφορεία, θα το αφήνατε να συμβεί; Σας ρωτώ, αν το μαθαίνατε σε αυτή την εποχή που ζούμε, πριν γίνει πρόσληψη και όχι μετά, θα το αφήνατε να συμβεί;
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Βεβαίως. Θα το επικροτούσα κιόλας. [Είναι σαν να το βλέπω μπροστά μου]
Κ. ΜΑΚΡΗ: Θα το επικρούσατε, εντάξει. [Ειρωνικό, αλλά δεν το έπιασε ο υπουργός]
Χ. ΣΠΙΡΤΖΗΣ: Και θα σας πω τι συνέβαινε σε προηγούμενες Κυβερνήσεις και καλώς γινόταν δεν έχω κάποιο πρόβλημα. [Είπε το πρώην στέλεχος του ΠΑΣΟΚ] Προσλαμβάνονταν άνθρωποι για να γίνουν εκθέσεις φωτογραφίας και στις στάσεις και στους σταθμούς του Μετρό και αυτή τη φορά γίνεται κάτι, το οποίο θα είναι και μόνιμο. [Θέλει να πει ότι πλέον δεν γίνονται εκθέσεις φωτογραφίας στους σταθμούς; Ή ότι είναι αρνητικό επειδή δεν έχουν μόνιμο χαρακτήρα;] Δεν έγινε για να παιχτεί ένα CD στα λεωφορεία. Συγκροτείται ένας μηχανισμός που θα ακολουθεί τις αστικές συγκοινωνίες για πάρα πολλά χρόνια. [Για το καλό μας ας ελπίσουμε να μην συνεχιστεί «για πάρα πολλά χρόνια»]
Όσο και να προσπαθεί ο υπουργός Σπίρτζης να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, η πραγματικότητα δεν αλλάζει. Η μουσική στα λεωφορεία είναι μία δράση καταδικασμένη να αποτύχει. Είτε λόγω τεχνικών προβλημάτων, είτε λόγω μη συνεργασίας από τους οδηγούς και παραπόνων από τους επιβάτες, αργά η γρήγορα θα έρθει το τέλος.
Αν υπάρχει λίγη αξιοπρέπεια, ο υπουργός ή η διοίκηση του ΟΑΣΑ καλό θα ήταν να πάρουν πίσω την απόφασή τους, πριν επιβαρυνθούν περαιτέρω τα ήδη ελλειμματικά ταμεία των συγκοινωνιών. Και αν δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τι αποτελεί πολιτισμός και τι όχι, αλλά και τι απαιτεί το επιβατικό κοινό και τι θεωρεί περιττό, ας δώσουν τη θέση τους σε άλλους, ικανότερους.
Δείτε επίσης:
