Όταν η ΤΡΑΙΝΟΣΕ έφερε ένα τρένο υψηλών ταχυτήτων στη Θεσσαλονίκη για την πραγματοποίηση δρομολογίων επίδειξης με αφορμή τη φετινή ΔΕΘ, είδε την πρωτοβουλία αυτή να γυρίζει μπούμερανγκ, όταν το τρένο επέστρεψε στην Ιταλία (όπως ήταν προγραμματισμένο να γίνει).
Τι κι αν αυτό οφείλεται στο ότι ακόμα δεν έχουν ολοκληρωθεί τα έργα στον άξονα Αθήνας – Θεσσαλονίκης με ευθύνη του δημοσίου, η κυβέρνηση χρησιμοποίησε τη σύντομη επίσκεψη του «Ασημένιου Βέλους» για να επιτεθεί στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ και να την κατηγορήσει πως δεν σκοπεύει να πραγματοποιήσει καμία επένδυση για τον ελληνικό σιδηρόδρομο.
Και να που τώρα το δημόσιο και η Αττικό Μετρό κάνουν το ίδιο. Τα σημερινά «εγκαίνια» ή «άνοιγμα» του σταθμού Σιντριβάνι/Έκθεση του Μετρό Θεσσαλονίκης παρουσία του πρωθυπουργού είναι σαν να έχουν βγει από χιουμοριστικό σκετσάκι των Α.Μ.Α.Ν. από την περασμένη δεκαετία.
Η κυβέρνηση και οι οπαδοί της βλέπουν έναν σταθμό του Μετρό Θεσσαλονίκης να ανοίγει (επιτέλους!) ύστερα από χρόνια εργασιών και αμφισβήτησης για αυτό το μεγάλο έργο που οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν θέσει στο περιθώριο.
Όσοι όμως γνωρίζουν λίγα πράγματα ή απλά έχουν επαφή με την πραγματικότητα βλέπουν πως υπήρξε ανεξήγητη βιασύνη να ετοιμαστεί ένας μόνο εκ των σταθμών του Μετρό τη στιγμή που τα έργα της βασικής γραμμής θα συνεχίζονται για τα επόμενα 2-4 χρόνια (ακόμα και το επίσημο χρονοδιάγραμμα κάνει λόγο για τέλη του 2020), χωρίς να υπάρχουν τρένα ή γραμμές, με αυτοκόλλητα στους τοίχους που απεικονίζουν εκδοτικά μηχανήματα αντί εκδοτικών μηχανημάτων, χωρίς προσωπικό ή φορέα λειτουργίας.
Πρόκειται ουσιαστικά για ένα εργοτάξιο το οποίο μετετράπη βεβιασμένα σε βιτρίνα έτοιμου σταθμού για ένα έργο το οποίο θα λειτουργήσει σε χρόνια από σήμερα.
Τη χρησιμότητα των εγκαινίων αυτών μπορεί να την ερμηνεύσει ο καθένας όπως θέλει. Η πραγματικότητα πάντως είναι πως τα τελευταία χρόνια η κυβέρνηση έχει επενδύσει πολιτικά στα έργα του Μετρό Θεσσαλονίκης, δίνοντάς τους μεγάλη δημοσιότητα, ανοίγοντας εργοτάξια στο κοινό κάθε τρεις και λίγο και πραγματοποιώντας δεκάδες εκδηλώσεις σχετικές με το έργο.
Αν και προφανώς είναι δικαίωμά τους να διαχειρίζονται επικοινωνιακά την υπόθεση του Μετρό όπως επιθυμούν (και να δέχονται κριτική για αυτό), είναι θλιβερό όταν λέξεις όπως «εγκαίνια» χάνουν το νόημά τους για να εξυπηρετήσουν τις προεκλογικές ή άλλες ανάγκες πολιτικών.
Τρώει άραγε ο Θεσσαλονικιός κουτόχορτο;
