Οι παραπάνω πινακίδες έκαναν τις τελευταίες μέρες την εμφάνισή τους σε κάποιες στάσεις λεωφορείων προκαλώντας την απορία: από πού κι ως πού μία ιδιωτική εταιρεία φροντίζει μία στάση λεωφορείου και για ποιο λόγο μας το ανακοινώνει σαν να πρόκειται για αγαθοεργία;
Όλα αρχίζουν μάλλον από τον τρόπο που δουλεύει ο δημόσιος τομέας στην χώρα μας, με διάσπαση των αρμοδιοτήτων ανάμεσα σε πολλούς φορείς. Ως γνωστόν, όταν πολλοί έχουν την ευθύνη για κάτι, είναι σαν να μην έχει ευθύνη κανένας.
Έτσι, για τους στύλους των στάσεων (αυτούς που συχνά αναγράφουν ανεπίκαιρα δρομολόγια και γραμμές οι οποίες έχουν καταργηθεί εδώ και χρόνια) την ευθύνη την έχει η ΟΣΥ (πρώην ΕΘΕΛ). Για τις πινακίδες της τηλεματικής ο ΟΑΣΑ μέσω του ιδιώτη αναδόχου της τηλεματικής ο οποίος τις συντηρεί και φροντίζει για τη λειτουργία τους και για τα στέγαστρα των στάσεων ο δήμος στα όρια του οποίου βρίσκονται.
Οι δήμοι με τη σειρά τους κατά κανόνα παραχωρούν τη διαχείριση των στεγάστρων σε διαφημιστικές εταιρείες, προκειμένου να έχουν έσοδα από τις διαφημίσεις που αναρτώνται σε αυτά. Οι διαφημιστικές εταιρείες φυσικά ενδιαφέρονται κυρίως για τα στέγαστρα που βρίσκονται σε λεωφόρους και κεντρικά και πολυσύχναστα σημεία, με αποτέλεσμα μόνο αυτά να παραχωρούνται.
Κάπως έτσι, δημιουργούνται στέγαστρα δύο ταχυτήτων. Αυτά στα οποία αναρτούνται διαφημίσεις είναι συνήθως πιο προσεγμένα και σε καλύτερη κατάσταση, ενώ τα υπόλοιπα σε μικρούς δρόμους και στις γειτονιές έχουν μείνει όπως ήταν τη δεκαετία του 90 ή και παλιότερα.
Φυσικά το πως “φροντίζει” η κάθε διαφημιστική εταιρεία τα στέγαστρά της είναι μια άλλη συζήτηση αφού το ενδιαφέρον συνήθως εξαντλείται στο να φαίνονται οι αφίσες και η στάση να είναι όρθια. Στο site της παραπάνω εταιρείας πάντως διαβάζουμε πως “όλα τα χρόνια που αυτή δραστηριοποιείται αποδεικνύει έμπρακτα το ενδιαφέρον και την αφοσίωση της στην προστασία του περιβάλλοντος ανακυκλώνοντας περισσότερο από 10 τόνους σίδερο και 5 τόνους αλουμίνιο τον χρόνο, ενώ παράλληλα έχει τοποθετήσει στέγαστρα που φωτίζονται με LED εξοικονομώντας τουλάχιστον 30% κατανάλωση ενέργειας ενώ παράλληλα έχουν ήδη τοποθετηθεί τα πρώτα στέγαστρα που φωτίζονται με φωτοβολταϊκά”.
Αξιέπαινες οι περιβαλλοντικές ευαισθησίες της εταιρείας αλλά ας μη ξεχνάμε πως η φροντίδα των στεγάστρων περιλαμβάνεται στις υποχρεώσεις τους, επομένως μάλλον δεν θα έπρεπε να το παρουσιάζουν και ως κατόρθωμα. Πόσο μάλλον όταν η στάση στην οποία είδαμε τη συγκεκριμένη πινακίδα ήταν μάλλον παραμελειμένη, γεμάτη γκράφιτι και με τον περιβάλλοντα χώρο (ευθύνης του δήμου) γεμάτο με σκουπίδια.
Υπό φυσιολογικές συνθήκες, ο ΟΑΣΑ θα έπρεπε να είχε κάτω από το δικό του έλεγχο όλες τις στάσεις και τον εξοπλισμό τους, ακόμη κι αν συνεργαζόταν με ιδιώτες για να εξασφαλίζεται πως παραμένουν σε καλή κατάσταση. Αυτό σημαίνει πως χρειάζεται ένας κοινός σχεδιασμός και προδιαγραφές για τις στάσεις ολόκληρης της Αττικής. Προς το παρόν, η Αθήνα ίσως είναι η ευρωπαϊκή πρωτεύουσα με τις χειρότερες στάσεις λεωφορείων. (Αν όχι, πείτε μας πού έχετε δει στάσεις σε χειρότερη κατάσταση…)
Και φυσικά ο κάθε πολίτης θα πρέπει να ξέρει πού να απευθυνθεί όταν η στάση που χρησιμοποιεί βρίσκεται σε κακή κατάσταση. Υπό αυτή την έννοια, η πινακίδα της διαφημιστικής εταιρείας είναι ευπρόσδεκτη. Αρκεί να προστεθεί και ένα τηλέφωνο από κάτω γιατί όποιος θέλει τα εύσημα, θα πρέπει να δέχεται και τα παράπονα για την κατάσταση της κάθε στάσης.
