Τα όσα εκτυλίχθηκαν σήμερα στο σταθμό της Ομόνοιας είναι το λιγότερο φρικιαστικά. Ένας εργαζόμενος της ΣΤΑΣΥ ξυλοκοπήθηκε βάναυσα από δύο επιβάτες οι οποίοι δεν πήραν καλά την προτροπή του να φορέσουν τις μάσκες τους και να κατεβάσουν τα πόδια τους από τα καθίσματα.
Το βίντεο της επίθεσης πρέπει να το δουν όλοι ώστε να μην υπάρχει αμφιβολία για το ότι έχουμε να κάνουμε με εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου και όχι με «νεαρούς που παρασύρθηκαν». Είναι προφανές ότι τέτοιες συμπεριφορές χρειάζονται κάτι πολύ περισσότερο από την αποδοκιμασία της κοινωνίας: μία παραδειγματική τιμωρία.
Η ΣΤΑΣΥ πολύ ορθώς δημοσιοποίησε το συμβάν αφού παρέδωσε στην αστυνομία το υλικό από τις κάμερες του σταθμού (αν και η αναφορά σε ‘αρνητές μάσκας’ θα μπορούσε να λείπει – δεν έχουμε να κάνουμε με γραφικούς αλλά με εγκληματίες). Το μήνυμα του υπουργού ήταν επίσης αυστηρό: μία τέτοια επίθεση δεν μπορεί να γίνει ανεκτή στη δημοκρατική κοινωνία μας και οι δράστες πρέπει να λογοδοτήσουν.
Είναι βέβαια τρομακτικό το γεγονός ότι κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί μέσα σε έναν από τους δύο μεγαλύτερους σταθμούς στο κέντρο της Αθήνας χωρίς να υπάρξει άμεση επέμβαση της αστυνομίας η οποία θα έπρεπε να βρίσκεται μονίμως εντός του σταθμού.
Την επόμενη μέρα, οι συγκοινωνιακοί φορείς και το υπουργείο πρέπει να δουν από μηδενική βάση το ζήτημα της ασφάλειας στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Τα τελευταία χρόνια έχει παγιωθεί μία εικόνα ανομίας με τις αρχές να μην έχουν βρει ακόμα τη «συνταγή» για το πώς θα βελτιωθεί η κατάσταση.
Ο ένας υπουργός θέλει περισσότερους υπαλλήλους σεκιούριτι και λιγότερους αστυνομικούς, ο άλλος περισσότερους αστυνομικούς (οι οποίοι όλως τυχαίως μετά από κάποιο διάστημα γίνονται άφαντοι) και εν τέλει δεν αλλάζει τίποτα. Συμμορίες πορτοφολάδων πηγαινοέρχονται ανενόχλητες (ακόμα και αν συλλαμβάνονται ξανά και ξανά), οι επαίτες, με εισαγωγικά και μη, έχουν κάνει τη μετακίνηση με το δίκτυο του Μετρό επάγγελμα, η δημόσια περιουσία βανδαλίζεται τόσο τις βραδινές όσο και τις πρωινές ώρες, δυστυχώς ακόμα και με τραγικά αποτελέσματα για τους θύτες.
Πρέπει επιτέλους πρωτίστως να εντοπιστούν τα προβλήματα και στη συνέχεια να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα για την επίλυσή τους. Μέτρα με μόνιμο χαρακτήρα και όχι ευκαιριακές αποφάσεις που θα ξεχαστούν μετά λίγο καιρό, ως συνήθως. Ας μη ξεχνάμε ότι ο δρόμος για την πολυπόθητη αναβάθμιση των συγκοινωνιών της Αθήνας περνάει και από την αύξηση της ασφάλειας για τους επιβάτες και τους εργαζόμενους σε αυτές.
Ευχόμαστε περαστικά στον εργαζόμενο της ΣΤΑΣΥ και καλή επάνοδο στην εργασία του.