Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το πόσο καλά εξυπηρετούνται οι επιβάτες του Προαστιακού σιδηρόδρομου της Αθήνας διαφέρει από περιοχή σε περιοχή, ανάλογα με τη συχνότητα των δρομολογίων. Όπως έχουμε αναφέρει ήδη πολλές φορές στο παρελθόν, οι επιβάτες στη γραμμή της Χαλκίδας είναι από τους πιο αδικημένους, αφού υπάρχουν σταθμοί σε μικρή σχετικά απόσταση από το κέντρο της πόλης (π.χ. Αχαρνές, Δεκέλεια κ.λπ.) οι οποίοι έχουν πολύ αραιά δρομολόγια και ακριβότερα εισιτήρια από άλλους σταθμούς σε μεγαλύτερη απόσταση από τους οποίους οι συρμοί διέρχονται πιο συχνά (Κάντζα, Κορωπί κ.λπ.).
Όσον αφορά όμως το αστικό τμήμα του Προαστιακού, εκεί δηλαδή όπου ισχύει το ενιαίο εισιτήριο του ΟΑΣΑ, οι πιο «αδικημένοι» σταθμοί είναι όσοι βρίσκονται μεταξύ των σταθμών της Αθήνας και του Πειραιά. Με μόλις δύο δρομολόγια την ώρα ανά κατεύθυνση (ένα προς/από Κιάτο και ένα προς/από Αεροδρόμιο), οι επιβάτες που θέλουν να χρησιμοποιήσουν σταθμούς όπως το Ρουφ, ο Ταύρος ή ο Ρέντης πρέπει να «μελετήσουν» πρώτα το πρόγραμμα των δρομολογίων για να διαπιστώσουν αν τους εξυπηρετεί για τη μετακίνησή τους.
Τα αραιά δρομολόγια οφείλονται κυρίως σε προβλήματα στην υποδομή (μόλις πριν λίγες μέρες αποκαταστάθηκε έπειτα από χρόνια το απευθείας δρομολόγιο προς τον Πειραιά) με τους συρμούς να κινούνται με χαμηλές ταχύτητες λόγω και των πολλών ισόπεδων διαβάσεων, καθώς και στην έλλειψη τηλεδιοίκησης (λειτουργούν μόνο “τοπικές” τηλεδιοικήσεις στο Ρέντη και το Σταθμό Λαρίσης).
Πέρα από αυτό όμως το δυσεπίλυτο πρόβλημα, ο ΟΣΕ και η Hellenic Train δεν βοηθούν για την επίλυση της κατάστασης. Οι εγκαταστάσεις είναι σε μέτρια κατάσταση με κλειστά εκδοτήρια και χωρίς προσωπικό, με τους σταθμούς να παρουσιάζουν εικόνα ημι-εγκατάλειψης. Στα θετικά, η ύπαρξη κλιματιζόμενων (!) χώρων αναμονής που αποτελούν “όαση” την θερινή περίοδο, ακόμα και όταν τα νερά των κλιματιστικών απλά πέφτουν από το ταβάνι στο δάπεδο του σταθμού.
Οι σταθμοί αυτοί φαίνεται ότι είναι “αόρατοι” και για τον ΟΑΣΑ αφού δεν εξυπηρετούνται αποτελεσματικά από λεωφορειακές γραμμές. Ακόμα και από σταθμούς από τους οποίους διέρχονται λεωφορεία, οι κοντινότερες στάσεις είναι ανεξήγητα μακριά.
Ο δε τερματικός σταθμός του Προαστιακού στον Πειραιά, μοιάζει εγκαταλελειμμένος και θλιβερός σε σχέση με το γειτονικό Μέγαρο των ΗΣΑΠ. Η Hellenic Train (πάντα ανεξήγητα) δεν διαφημίζει τα απευθείας δρομολόγια μεταξύ Πειραιά και Αεροδρομίου, ενώ τα αιώνια σχέδια της ΓΑΙΑΟΣΕ για εμπορική αξιοποίηση του σταθμού έχουν καταλήξει ανέκδοτο.
Καθώς η οποιαδήποτε βελτίωση των δρομολογίων δεν φαίνεται στον ορίζοντα και μέχρι νεοτέρας, μόνο μικρές παρεμβάσεις θα μπορούσαν να γίνουν για τη βελτίωση της εξυπηρέτησης όσων μετακινούνται στους σταθμούς του Προαστιακού μεταξύ Αθήνας και Πειραιά. Αυτό βέβαια προϋποθέτει πως θα υπάρξει κάποιου είδους ενδιαφέροντος είτε από την πλευρά των τοπικών κοινωνιών και δήμων είτε από τον ΟΣΕ και την Hellenic Train.
Αλέξανδρος Λιάρος – athenstransport.com
